Miłośnik egzotycznych lotnisk i najgorszych hoteli Szymon Hołownia - przemierzył setki tysięcy kilometrów, aby odkryć dla nas chrześcijaństwo na nowo.
Kardynał Maradiaga, kandydat na papieża, pilotował dla niego śmigłowiec w Hondurasie. Od księdza komandora US Navy na Guam dowiedział się, że w amerykańskiej armii też można zostać świętym. Miejsca spotkania z koptyjką Mariam nie ujawni nigdy - w Egipcie wydano na nią wyrok śmierci za porzucenie islamu.
Dotknij chrześcijaństwa w jego niezwykłej różnorodności. Poczuj się częścią wspaniałej wspólnoty, żywej 24h na do

Kolejna książka najbardziej znanego popularyzatora polskiej historii Dariusza Baliszewskiego, nie jest książką wypełnioną obrazkami wesołymi, nie jest książką wypełnioną ciekawostkami: to książka o historii najtrudniejszej. Pełna dobrą prozą narysowanych obrazów batalistycznych i portretów, bardzo bolesnych, szczególnie dla Polaków, ale bolesnych nie tylko dlatego, że dotykają polskich narodowych tragedii - Baliszewski nie boi się dotknąć Polaków również tam, gdzie boli jeszcze bardziej, bo w historię zdrad, słabości, w historię nieodpowiedzialności, głupoty i obojętności. Bo bez wątpienia autor ma dwie miłości: jedną jest Polska, ale drugą jest Prawda. I to właśnie umiłowanie prawdy, nieczęste wcale u polskich historyków, każe autorowi odkrywać również te zakamarki narodowej pamięci, o których wolelibyśmy zapomnieć, w imię narodowego świętego samozadowolenia. Baliszewski nie chce na to pozwolić: dlatego spycha z pomnika bohaterów, którzy na cokół nie zasłużyli, ściera znamię hańby z tych, którzy sami przed niesłusznymi oskarżeniami nie mogli się bronić, oświetla tych, którzy swoje grzechy i grzeszki woleli ukryć w cieniu tragizmu historii - ale również odkrywa sprawy po prostu nieznane. Wyjaśnia kontekst i na końcu po lekturze książki nagle rozumiemy, że ze zbioru tego wyłania się jakaś spójna i mocna wizja dziejów Polski. Trzecia strona medalu to książka o historii prawdziwej. [Szczepan Twardoch]

Zrób sobie raj jest książką o Czechach współczesnych. To opowieść o narodzie, który stworzył sobie kulturę jako antydepresant. Jeśli - jak twierdzi Michel Houellebecq - nasze czasy najlepiej charakteryzuje słowo "posępność", to Czesi w interpretacji Szczygła umieją tę posępność imponująco usunąć z pola widzenia. Śmieją się, ale śmiech jest maską tragicznej bezradności. Szczygła najbardziej fascynują Czesi, którzy nie wierzą w Boga. Pytanie o to, jak im się żyje bez Boga - czasem wyrażone wprost, a czasem ukryte - jest refrenem tej książki, łączącej pamiętnik z esejem, felietonem i reportażem.